Met de bus naar Nijmegen

Vandaag een ander begin. De auto bij het eindpunt gezet en met de bus teruggegaan naar Nijmegen. Met heel veel dank aan de busschauffeur, want ik dacht mn OV kaart niet mee te hebben en ook geen cash.  En het pinautomaat werkt alleen in NL.  😉 Het is onrustig in mij. En tegelijk is het een mooi begin zo vanaf de rand van Nijmegen langs het water. Leuk om zo'n buurtje aan het water te ontdekken. 

Kerkdorp Persingen

We lopen langs een vaart met tuinen, BSO's en weilanden. Alle weilanden hier hebben een naam. Vlak voor Persingen lopen we langs een trekveer, waarbij je jezelf naar de over kant van het water kan trekken. We blijven aan deze kant want de route loopt naar Persingen, het kleinste kerkdorp van Nederland met een kerk als enig overblijfsel na een overstroming in 1809. Vandaar lopen we richting Beek met een mix van NL en Duitse architectuur.  

En dan de heuvels in

We hebben zin om even de heuvels in te klimmen, dus volgen we een stukje de LAW, we genieten van de bossen. Tamme kastanjes in overvloed, verderop komen we nog hazelnoten, walnoten en paardekastanjes tegen. Herfst!

We lopen naar de Motte Mergelpe op de Duivelberg, de bomen zijn zo hoog dat we geen uitzicht hebben over de omgeving. De motte is een oude plek met een geschiedenis van strijd tussen twee zussen.

En dan staan we opeens op de grens met Duitsland, daar is opeens een hoogzit en komen de weilanden weer in het zicht. We lopen verder naar Kranenburg met een mooie Petrus en Pauluskerk.

Heer, de kaars
die ik aansteek
zal een licht zijn
waardoor Jij mij hebt gezien
in mijn problemen
en in mijn beslissingen

Het zal een vuur zijn
waardoor Jij in mij alle hoogmoed
egoïsme en alle onzuiverheid verbrand
waardoor Jij mijn hart verwarmt

Heer, ik kan niet lang verblijven
in deze kerk.
met het aansteken van deze kaars
blijft een stukje van mezelf hier
dat wil ik Jou geven.

Help me, mijn gebed in mijn doen
en laten voort te zetten vandaag.

Petrus en Paulus kerk, Kranenburg